Howtosignalprocessing
Stabilność krańcowa System z biegunami na otwartej płaszczyźnie lewej połowy (OLHP) jest stabilny. Jeśli funkcja transferu systemu ma proste bieguny znajdujące się na wyobrażonej osi, jest ona określana jako nieznacznie stabilna. Odpowiedź impulsowa takich układów nie przechodzi do zera jako T → ∞, ale pozostaje ograniczona w stanie ustalonym.
- W jaki sposób słupy określają stabilność?
- Jak pozycja bieguna wpływa na stabilność systemu?
- Jak powiedzieć, czy system jest stabilny nieznacznie stabilny lub niestabilny?
- W jaki sposób bieguny i zera określają stabilność?
W jaki sposób słupy określają stabilność?
Jeśli wszystkie bieguny leżą w lewej połowie płaszczyzny S, system jest stabilny. Jeśli system ma dwa lub więcej biegunów w tym samym miejscu na wyobrażonej osi, system jest niestabilny. Jeśli system ma jeden lub więcej nie powtarzanych słupów na wyobrażonej osi, wówczas system jest nieznacznie stabilny.
Jak pozycja bieguna wpływa na stabilność systemu?
Biegunki i stabilność
Gdy bieguny funkcji przenoszenia pętli zamkniętej w danym systemie znajdują się w prawej połowie płaszczyzny S (RHP), system staje się niestabilny. Gdy bieguny systemu znajdują się w lewej płaszczyźnie (LHP), a system nie jest niewłaściwy, system jest stabilny.
Jak powiedzieć, czy system jest stabilny nieznacznie stabilny lub niestabilny?
Jeśli system jest stabilny poprzez wytwarzanie sygnału wyjściowego o stałej amplitudzie i stałej częstotliwości oscylacji dla ograniczonego wejścia, wówczas jest znany jako system marginalnie stabilny. System sterowania otwartą pętlą jest nieznacznie stabilny, jeśli dowolne dwa bieguny funkcji przenoszenia pętli są obecne na wyobrażonej osi.
W jaki sposób bieguny i zera określają stabilność?
Dodanie biegunów do funkcji przenoszenia powoduje, że przyciąga locus korzeni w prawo, dzięki czemu system jest mniej stabilny. Dodanie zer do funkcji przenoszenia powoduje, że pociąga locus korzeni w lewo, dzięki czemu system jest bardziej stabilny.
